Je kijkt je nek uit in la Defense, zoveel hoogbouw. La Defense is gebouwd in drie golven, conjunctureel bepaald. De eerste, begin jaren 60, leverde gebouwen op met veel beton en op pootjes waar je onderdoor kunt lopen, helemaal volgens de bouwdogma’s van LE Le Corbusier. De tweede bouwgolf was wat oninteressant, ergens rond de 70/80er jaren, maar na de bouw van de Grande Arche (1989) konden alle registers weer open. De laatste recente bouwrush leverde hoge gebouwen van staal en glas op. 
De allerlaatste gebouwen zijn ontworpen volgens het lachspiegelprocedé. Eerst maak je een recht gebouw en dan teken je het na vanuit een lachspiegel. De laatste jaren gaat dat natuurlijk steeds makkelijker met de worp functie uit Photoshop Adobe. 
Deze zeer oninteressante vierkante en dus ouwerwetse blokkendoos (boven) is in een mum van tijd om te bouwen tot het Europese hoofdkwartier van de Iraanse plutoniumindustrie (met een imponerende Tsernobyleske koeltoren) of tot een beursgebouw, waar de fluide vorm een onmiskenbare sterk confronterende parafrasering oplevert van de non stop a gogo mondiale kapitaalstroom, Paturain!
No comments:
Post a Comment