Friday, December 7, 2007

IJsberen en koolberen

Sinds kort heb ik er een nieuwe huisgenoot bij; hij wandelt over tafel maar maakt weinig geluid; hij heeft kussentjes onder zijn voetjes, bedoeld om nietsvermoedende zeehondjes nietsvermoedend te houden. Het is een replica van het werk waarmee François Pompon, een Franse beeldhouwer, bekend werd in de vorige eeuw. Pompon had zich toegelegd op dieren en met succes. Het origineel staat in het museum d'Orsay en is van een formaat dat niet alleen zeehondjes zou doen huiveren maar ook zeekoeien en zeeolifanten.
Ik heb altijd iets gehad met ijsberen, pluche/plastic/posters, noem maar op. Ze zijn goed vertegenwoordigd in huis. Laatst heeft mijn werkster een drietal beertjes mee naar huis genomen en in bad gedaan om ze van stadsstof te ontdoen. Ze bibberen nog wat na zoals je ziet.
Het verzamelen van ijsbarafernalia krijgt nu wel een wrange nasmaak, nu ijsberen een grote kans hebben uit te sterven. Hun natuurlijke habitat, het pakijs op de noordpool, is namelijk binnen 50 jaar weggesmolten als gevolg van de klimaatopwarming. In de film Earth (net in premiere) wordt blijkbaar een verdrinkende ijsbeer gefilmd, wat het doemscenario kracht bijzet.
Ik zag in Parijs vorig weekend nog een rare remake in een kunstgalerie, geen gezicht en zeer vervreemdend
Pompon's beertje is echt 'af' , hij sjokt kalm en vredig, en heeft iets disneyachtigs. Het lijkt of zijn twee voorpootjes stilstaan terwijl zijn achterpootjes de gang inzetten. Maar het blijft harmonieus, en over de hele beer lopen er mooie (virtuele) lijnen, zoals van zijn achterste pootje tot zijn snuit. Dat voetje ja ... het deed me direct denken aan een foto van vriend Robb over het strand van Valencia, waar we erg om moesten lachen toen, ook iets voor een disneyfilm, Jungle book?

Tuesday, November 13, 2007

Welkom in Delft

Mijn hielen even gelicht en de gracht wordt verbouwd, pardon? gebouleverseerd! Vanaf de eerste etage kijk ik uit op de haven van Rotterdam. En dat terwijl het er drie maanden geleden nog zo uitzag.
Een weelderige flora en fauna
De godsvruchtige familie Swaen met 5 nakomelingen
Het avondeten dat je tegemoet zwemt
Tja, en nu zie je alleen geelbefambtenaren een wintervast nestje bouwen van staal en cement.

Sunday, November 11, 2007

Capri c'est Fini

Mijn tijd in Parijs zit eropGeen tijd gehad om e.e.a. te overdenken maar gelijk in de domestic affairs ondergedompeld.
Dus adieu, au revoir et j'espère ça sera bientôt.

Adieu aan het buurtje

bij Rue de Rivoli waar de Saint Paul aan ligt, in die mooie grijze kleur als de nieuwe FIAT 500 (alleen nog in Italie en Frankrijk te koop) en die rare ondefinieerbare kleur van de poorten.
De Saint Paul werd ter ere van de heilige Lodewijk de Dertiende gebouwd, een godsvruchtig man die nog niet met gouden jasjes, pruiken en malle majotjes rondliep, nu ja die laatste twee dingen wel. De architect werd beschimpt wegens zijn moderne ontwerp waar hij de koepel erg naar achteren plaatste bijna uit het zicht FOEI! Van achteren is de koepel wel goed te zien. Daar ligt trouwens 'village Saint Paul' met antiekzaken rond aaneengeschakelde cours, weten maar weinig toeristen.
En hier dus niet (de koepel te zien) maar wel sapeurs pompiers, stoeren mannen die katten uit de boom halen en perongeluk zichzelf opgesloten bejaarden redden.
Het buurtje rond de Rue de Rivoli blijft van alle invalshoeken leuk, zoals met dit erg Franse mallemolentje.
Helaas ook adieu aan mijn straat, never a dull moment...
of het weerzien met een oude (pluim)vriend

Laatste ode aan La Defense

Na twee maanden wel gehecht geraakt aan deze werkfabriek van 150.000 mieren. De niet-Arche kant van La Defense, dus naar het centrum toe bleef wat onderbelicht, vandaar wat kiekjes. De Arc is geen Arche maar toch wel groot.
lastig om je toestel zo stil te houden met mijn delirium.
De fratsboog blijft verfratsend veelzijdig,
natuurlijk ook een keer naar boven geweest, en op de terugweg op het liftje wachten. 'beam me down Scotty'
Adieu ook aan de Eiffeltoren
En adieu aan het nu geheel vermorzeld flatgebouw, waarvan het continue gedril me een poreuze gehoor heef opgeleverd.
En misschien HALLO binnenkort tegen het nu nog heftig renoverende gebouw van de OECD (Palais la Muette, tegen Bois de Boulogne aan)

Vertier ende Vermaeck

Voor wie koppijn krijg van zoveel cultuur hier een paar socioshots. Meestal spreken me sociale foto's van mensen die ik net ken niet zo aan, dus wil ik dat anderen ook niet teveel aandoen, maar allee, even op je tanden bijten, deze foto' hebben hopelijk iets meer added value dan 'hier heb je oom Kees op het strand' overbelicht en half in beeld. Parijse vrienden Toen het nog terrasweer was Hoezo zuidelijke vrouwen niet dominant?
Alleen bedoeld om haar vriend jaloers te maken (woont gelukkig in Italie)

Cité de l'Architecture

.. et du Patrimoine. Sarkozy heeft het nieuwe centrum in september geopend en zijn minister opgedragen meteen ALLE monumenten in kaart te brengen in Frankrijk en te kijken wat de 'onderhoudssituatie' is. Mooi decreet; als er wat uitkomt krijgt Sarko de eer, als er niets uitkomt wordt de minister ontslagen. Niets van de revolutie geleerd die Fransen (by the way: hoe heet een dier dat graag Franse presidenten eet?: een sarkofaag) Een voorbeeld

Twee architectonische wonders

Het citeetje ligt in een van de vleugel van het Palais de Chaillot, is zeer groot opgezet (men zegt het grootstste archicentrum ter wereld) en ook leuk voor niet-architecten; beroemde gevels van kerken en monumenten zijn nagebootst op ware grootte, kathedralen etc, en het stikt er van de maquettes, van de Romeinen tot nu. Nu is het gebied rond Trocadero 'af'.
De gevel aan de kant van de Seine
wat fascistoide beeld

Middeleeuws Cluny

Aanrader. Het Musee Cluny midden in het Quartier Latin over Middeleeuwse kunst. Devote kunst, gobelins, wapentuig, kerkbanken met figuren in hout uitgebeiteld, kortom van alles.
Buiten een tuintje met moderne kunstobjecten voor het contrast.

Ecomode

BHV, een Bijenkorfachtige keten opende een filiaal special voor mannen in het premier arrondisment. BHV Homme zit in een nieuw gebouw met 4 verdiepingen en heeft een ecologisch verantwoorde gevel. De artiest die dat voor elkaar kreeg heeft patent op een soort vilt dat de begroeiing vasthoudt. Hij heeft ook elders projecten (Defense). Arme plantjes, hun hele leven op de rand van de afgrond en geen kant uit kunnen.
Ook de modeshow bij de opening was ecologisch verantwoord, summiere kleding en dus ook weinig CO2 uitstoot bij de produktie!
Dacht ik een primeur te zien, bleek Printemps al lang een filiaal Homme te hebben met 5 verdiepingen ipv drie (Bij Saint Lazare),al tijden open.

A LA BASTILLE !

De Franse Revolutie had meer effect dan een beeldenstormpje in de Lage Landen. Hele kerken, monumenten, schilderijen en standbeelden zijn naar de Philistijnen geholpen. Gelukkig had Frankrijk te veel cultuur om te vernaggelen in de korte tijd tussen de uitbraak van de revolte en het moment dat de Terreur de teugels weer strak in handen kreeg. In musea zie je soms wat stille getuigenvan de revolutie, zoals een laars of hand van een groot voormalig standbeeld.

En om bij deze wat oude laster uit de wereld te helpen; Marie Antoinette had het niet over 'cake' maar over 'brioche' bij haar beroemde uitspraak, en brioche is wel een stuk goedkoper, he! ("sire, de mensen hebben geen brood meer om te eten, Marie Antoinette: geef ze dan cake!")

Dit zijn dan haar eigen pantoffeltjes, maakt het wel wat voorstelbaar, ik zie haar al huppelen tussen Versaille en haar retraitehuisje in het bos waar ze haar minnaars ontving.

Night Shopping

"So many m.. shops so little time" (Eartha Kitt). Als je maar 2 dagen langskomt moet je je tijd op-ti-maal indelen. Wat neerkomt op overdag en 's nachts shoppen. Niet gedacht in de Marais te scoren met een caki shirtje met leuke borduursels, type colonial voor ... € 5,- Obligaat Corbusiertje wordt wat spannender met SM vechthondje Pluisbolletjes zonder enige nuttige functie behalve stof verzamelen
Completje met niet-koshere laarsjes
Gelukkig, om 3:00 .... gescoord