Sinds kort heb ik er een nieuwe huisgenoot bij; hij wandelt over tafel maar maakt weinig geluid; hij heeft kussentjes onder zijn voetjes, bedoeld om nietsvermoedende zeehondjes nietsvermoedend te houden.
Het is een replica van het werk waarmee François Pompon, een Franse beeldhouwer, bekend werd in de vorige eeuw. Pompon had zich toegelegd op dieren en met succes. Het origineel staat in het museum d'Orsay en is van een formaat dat niet alleen zeehondjes zou doen huiveren maar ook zeekoeien en zeeolifanten.
Ik heb altijd iets gehad met ijsberen, pluche/plastic/posters, noem maar op. Ze zijn goed vertegenwoordigd in huis. Laatst heeft mijn werkster een drietal beertjes mee naar huis genomen en in bad gedaan om ze van stadsstof te ontdoen. Ze bibberen nog wat na zoals je ziet.
Het verzamelen van ijsbarafernalia krijgt nu wel een wrange nasmaak, nu ijsberen een grote kans hebben uit te sterven. Hun natuurlijke habitat, het pakijs op de noordpool, is namelijk binnen 50 jaar weggesmolten als gevolg van de klimaatopwarming. In de film Earth (net in premiere) wordt blijkbaar een verdrinkende ijsbeer gefilmd, wat het doemscenario kracht bijzet.
Ik zag in Parijs vorig weekend nog een rare remake in een kunstgalerie, geen gezicht en zeer vervreemdend
Pompon's beertje is echt 'af' , hij sjokt kalm en vredig, en heeft iets disneyachtigs. Het lijkt of zijn twee voorpootjes stilstaan terwijl zijn achterpootjes de gang inzetten. Maar het blijft harmonieus, en over de hele beer lopen er mooie (virtuele) lijnen, zoals van zijn achterste pootje tot zijn snuit. Dat voetje ja ... het deed me direct denken aan een foto van vriend Robb over het strand van Valencia, waar we erg om moesten lachen toen, ook iets voor een disneyfilm, Jungle book?
Het is een replica van het werk waarmee François Pompon, een Franse beeldhouwer, bekend werd in de vorige eeuw. Pompon had zich toegelegd op dieren en met succes. Het origineel staat in het museum d'Orsay en is van een formaat dat niet alleen zeehondjes zou doen huiveren maar ook zeekoeien en zeeolifanten.
Ik heb altijd iets gehad met ijsberen, pluche/plastic/posters, noem maar op. Ze zijn goed vertegenwoordigd in huis. Laatst heeft mijn werkster een drietal beertjes mee naar huis genomen en in bad gedaan om ze van stadsstof te ontdoen. Ze bibberen nog wat na zoals je ziet.
Het verzamelen van ijsbarafernalia krijgt nu wel een wrange nasmaak, nu ijsberen een grote kans hebben uit te sterven. Hun natuurlijke habitat, het pakijs op de noordpool, is namelijk binnen 50 jaar weggesmolten als gevolg van de klimaatopwarming. In de film Earth (net in premiere) wordt blijkbaar een verdrinkende ijsbeer gefilmd, wat het doemscenario kracht bijzet.
Ik zag in Parijs vorig weekend nog een rare remake in een kunstgalerie, geen gezicht en zeer vervreemdend
Pompon's beertje is echt 'af' , hij sjokt kalm en vredig, en heeft iets disneyachtigs. Het lijkt of zijn twee voorpootjes stilstaan terwijl zijn achterpootjes de gang inzetten. Maar het blijft harmonieus, en over de hele beer lopen er mooie (virtuele) lijnen, zoals van zijn achterste pootje tot zijn snuit. Dat voetje ja ... het deed me direct denken aan een foto van vriend Robb over het strand van Valencia, waar we erg om moesten lachen toen, ook iets voor een disneyfilm, Jungle book?
