Brouillard brumard brrrr

Het was een grauwe week, elke dag mist en als die optrok bleef er bewolking hangen. Goed voor het werk, though! De productiviteit van de Fransen steeg die week 37% , vooral boven de 10de verdieping.

De Arche, mijn dagelijkse metgezel, kreeg in de mist iets dreigends door dat onwezenlijke sfumato effect. Het scheef staan van de Arche ten opzichte van de as Concorde-Arc de Triomphe-Defense, heeft me altijd geintrigeerd. Het getuigt zowel van architecturale klasse als bovenmatige arrogantie. De subtiele verdraaing maakt dat je meer vat krijgt op de elementaire vorm, het wordt plastischer, driedimensionaler. Maar het is ook gelijk een hautain statement; de Arche staat niet gewoon in het gelid als alle andere gebouwen maar kent zijn eigen normen en kiest zelf hoe die staat. En het maait gelijk alle gras weg voor andere projecten in de toekomst. Met dat ene knikje markeert de Arche het einde van de grandioze as die begint onder mijn huis zowat (Rue de Rivoli). eeeh parbleu, iek ben het einde. En dat laatste maakte me gelijk nieuwsgierig naar de bilpartij van de Arche. Net als bij andere veertigers is die ... net zo plat als de voorkant. En ook geen 'lyceum van achteren, museum van voren', maar griezelig genoeg ... exact hetzelfde, brrr. Je ziet het verschil alleen aan de entourage, een grote begraafplaats en nog meer glas, staal en beton natuurlijk.

Vanuit mijn studieachtergrond (industrieel ontwerpen) was ik ook benieuwd naar de detaillering van het een en ander. Vooral de 'hoekoplossinkjes', nou dat hebben ze dus zo opgelost, ik zou het niet beter gedaan hebben.

Op Google zie je de sublieme knik trouwens goed, en dat brengt me dan voorlopig op mijn laatste obsessie met die domme fratsboog: ik wilde hem ... haar er in ieder geval EEN keer recht en symmetrisch op hebben, op de foto dan. Nou dat valt niet mee. Zoals je ziet staan er wat gebouwen in de weg, maar als je je wat platwalst tegen een muur aan lukt het net, maar helaas dus blijven allerlei gebouwen in de weg staan. Zo, genoeg over die fratsboog, nu een pouce pouce pouce. Het rare effect van die volatile vrouw op de voorgrond is geheel spontaan ontstaan, ik kan de vervorming trouwens ook niet verklaren, de camera heeft een loopje met mij genomen en het loopje van die vrouw, loopt deze tekst nog wel? maakt niet uit, de tekst loopt verder niet uit na deze punt.