Voordat de Arc de Triomphe nog niet eens een idee was, was de invulling van het centrale plein, de Etoile, een reden van grote megalomane zorg in Parijs. Het plan dat het moest worden was een gigantische olifant (dat is dus groot op groot, vlek op vlek) totdat Napoleon roet gooide in het stro… eh eten toen hij van de glorieuze veldslag van Austerlitz terugkwam (1805). De wraak van de olifant was zoet, verzin ik ter plaatse, want Napoleon heeft nooit zijn creatie in voltooide staat mogen aanschouwen. Naast economisch tegenspoed bij de bouw zat Napje al op een houtje te bijten op Elba toen de Arc werd geinaugureerd.
Je moet er natuurlijk wel een oog voor hebben, maar ik heb ze de afgelopen 2 maanden overal gezien, zoals in deze mooie etalage van Hermes, het was OF een echte opgezette babyolifant OF een verdraaid goed opgemaakt stuk hout, ik zal connaiseur Gien er eens met een loep naar laten kijken.
andere etalages, met punkfantjes, ..
dragfantje, (oh nee het is een koe!)
en een cultifantje
Het klapstuk zag ik in de Jardin des Plantes. Het fauntje houdt geen nimfje in zijn wellustige klauwen maar een olifant, meer een plastic namaakfant. Een designfout of een genetisch verkeerd uitgevallen faun? Aan een kant begrijpelijk want de Jardin de Plantes grenst aan het Museum d'Histoire Naturelle, dat de ontdekkingen van de 19de eeuw tentoonspreidde, vandaar de natuurhistorisch weergegeven olifant.
No comments:
Post a Comment