De Sainte Chapelle. Wie er uitkomt is nooit meer dezelfde. Niets wijst erop, niemand vertelt je dat je zometeen de hemel binnenstapt, zou u het ook geloven? Niemand kan je voorbereiden op het bad van blauw, rood en geel flonkerende licht, overal waar het oog reikt. Je adem stokt bij zoveel schoonheid; als je weer ademt vullen eeuwen devotie en goddelijke adoratie je longen en je porien, wordt je in een klap rustig en ... inderdaad nooit meer dezelfde. Dit is natuurlijk niet in een blogje over te brengen. Ik doe een gedoseerde poging, via het enige tochtraampje van de kapel. Komt u even mee?
De kapel is geheel ingebouwd,, misschien maar goed ook, beschermd tegen het moderne reisrapalje, het cameracanaille, parbleu!
Er staat maar EEN raam open.
Er straalt een mysterieus licht uit
Er staat maar EEN raam open.
Er straalt een mysterieus licht uit
Van binnen snap je waarom er niet meer open staat. Het scherpe daglicht, de lompe fotonen van buiten horen niet in deze wereld.
Le voilà enfin!
No comments:
Post a Comment