En dat terwijl het er drie maanden geleden nog zo uitzag.
Tuesday, November 13, 2007
Welkom in Delft
En dat terwijl het er drie maanden geleden nog zo uitzag.
Sunday, November 11, 2007
Capri c'est Fini
Adieu aan het buurtje
en die rare ondefinieerbare kleur van de poorten.
De Saint Paul werd ter ere van de heilige Lodewijk de Dertiende gebouwd, een godsvruchtig man die nog niet met gouden jasjes, pruiken en malle majotjes rondliep, nu ja die laatste twee dingen wel. De architect werd beschimpt wegens zijn moderne ontwerp waar hij de koepel erg naar achteren plaatste bijna uit het zicht FOEI! Van achteren is de koepel wel goed te zien. Daar ligt trouwens 'village Saint Paul' met antiekzaken rond aaneengeschakelde cours, weten maar weinig toeristen.
Laatste ode aan La Defense
lastig om je toestel zo stil te houden met mijn delirium.
De fratsboog blijft verfratsend veelzijdig,
natuurlijk ook een keer naar boven geweest, en op de terugweg op het liftje wachten. 'beam me down Scotty'
En adieu aan het nu geheel vermorzeld flatgebouw, waarvan het continue gedril me een poreuze gehoor heef opgeleverd.

Vertier ende Vermaeck
Toen het nog terrasweer was
Hoezo zuidelijke vrouwen niet dominant?
Cité de l'Architecture
Middeleeuws Cluny
Ecomode
A LA BASTILLE !
En om bij deze wat oude laster uit de wereld te helpen; Marie Antoinette had het niet over 'cake' maar over 'brioche' bij haar beroemde uitspraak, en brioche is wel een stuk goedkoper, he! ("sire, de mensen hebben geen brood meer om te eten, Marie Antoinette: geef ze dan cake!")
Dit zijn dan haar eigen pantoffeltjes, maakt het wel wat voorstelbaar, ik zie haar al huppelen tussen Versaille en haar retraitehuisje in het bos waar ze haar minnaars ontving.
Night Shopping
"So many m.. shops so little time" (Eartha Kitt). Als je maar 2 dagen langskomt moet je je tijd op-ti-maal indelen. Wat neerkomt op overdag en 's nachts shoppen. Niet gedacht in de Marais te scoren met een caki shirtje met leuke borduursels, type colonial voor ... € 5,-
Obligaat Corbusiertje wordt wat spannender met SM vechthondje
Pluisbolletjes zonder enige nuttige functie behalve stof verzamelen
Gelukkig, om 3:00 .... gescoord
Friday, November 9, 2007
Le Train Bleu
In Gare de Lyon is de oude restauratie omgebouwd tot exclusief restaurant. Terwijl beneden de TGVs met hun neusjes in hun ' docking station' zitten te wachten (best wel een high tech schouwspel) waan je je op de eerste etage ineens in het fin de siecle.
Verder trouwens niets gezien van een blauwe trein (de naam van het restaurant Le Train Bleu is afgeleid van het stoomgeval dat tussen deze Gare en Ventimillia reed) maar wel overdadig veel goudpleister en fresco's, geen enkele vierkante centimeter is onbenut. Zelfs in die tijd rees de exuberantie wat wenkbrauwen. Naast de menukaart krijg je ook een beschrijving, niet echt bevorderlijk voor de doorloop van het restaurant en het bloed in je nekspieren. Enkele impressies:
M-elle et Messieur Rogier et compagnie
Maitre Pierre
























